کد مطلب:374 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:289
احکام رهن
2300 رهن آن است كه بدهكار مقداری از مال خود را نزد طلبكار بگذارد كه اگر طلب او را ندهد طلبش را از آن مال به دست آورد.
2301 در رهن لازم نیست صیغه بخوانند و همین قدر كه بدهكار مال خود را به قصد گرو به طلبكار بدهد و طلبكار هم به همین قصد بگیرد رهن صحیح است.
2302 گرو دهنده و كسی كه مال را به گرو می گیرد باید مكلف و عاقل باشند و كسی آنها را مجبور نكرده باشد و نیز گرو دهنده در حال بالغ شدن باید سفیه نباشد یعنی مال خود را بیهوده مصرف نكند بلكه اگر به واسطه ورشكستگی یا برای آن كه بعداز بالغ شدن سفیه شده حاكم شرع او را از تصرف در اموالشان جلوگیری كرده باشد نمی تواند مال خود را گرو بگذارد.
2303 انسان مالی را می تواند گرو بگذارد كه شرعا بتواند در آن تصرف كند و اگر مال كس دیگر را گرو بگذارد در صورتی صحیح است كه صاحب مال بگوید به گرو گذاشتن راضی هستم.
2304 چیزی را كه گرو می گذارند باید خرید و فروش آن صحیح باشد پس اگر شراب و مانند آن را گرو بگذارند درست نیست.
2305 استفاده چیزی را كه گرو می گذارند، مال كسی است كه آن را گرو گذاشته.
2306 طلبكار و بدهكار نمی توانند مالی را كه گرو گذاشته شده بدون اجازه یكدیگر ملك كسی كنند مثلا ببخشند یا بفروشند ولی اگر یكی از آنان آن را ببخشدیا بفروشد بعد دیگری بگوید : راضی هستم اشكال ندارد.
2307 اگر طلبكار چیزی را كه گرو برداشته با اجازه بدهكار بفروشد پول آن هم مثل خود مال گرو می باشد.
2308 اگر موقعی كه باید بدهی خود را بدهد طلبكار مطالبه كند و او ندهد طلبكار می تواند در صورتی كه وكیل از طرف مالك باشد مالی را كه گرو برداشته بفروشد و طلب خود را بردارد و باید بقیه را به بدهكار بدهد و چنانچه وكالت از مالك نداشته باشد اگر به حاكم شرع دسترسی دارد باید برای فروش آن از حاكم شرع اجازه بگیرد.
2309 اگر بدهكار غیر از خانه ای كه در آن نشسته و چیزهایی كه مانند اثاثیه خانه محل احتیاج او است چیز دیگری نداشته باشد طلبكار نمی تواند طلب خود را از او مطالبه كند ولی اگر مالی را كه گرو گذاشته خانه و اثاثیه هم باشد طلبكار می تواند بفروشد و طلب خود را بردارد.
2301 در رهن لازم نیست صیغه بخوانند و همین قدر كه بدهكار مال خود را به قصد گرو به طلبكار بدهد و طلبكار هم به همین قصد بگیرد رهن صحیح است.
2302 گرو دهنده و كسی كه مال را به گرو می گیرد باید مكلف و عاقل باشند و كسی آنها را مجبور نكرده باشد و نیز گرو دهنده در حال بالغ شدن باید سفیه نباشد یعنی مال خود را بیهوده مصرف نكند بلكه اگر به واسطه ورشكستگی یا برای آن كه بعداز بالغ شدن سفیه شده حاكم شرع او را از تصرف در اموالشان جلوگیری كرده باشد نمی تواند مال خود را گرو بگذارد.
2303 انسان مالی را می تواند گرو بگذارد كه شرعا بتواند در آن تصرف كند و اگر مال كس دیگر را گرو بگذارد در صورتی صحیح است كه صاحب مال بگوید به گرو گذاشتن راضی هستم.
2304 چیزی را كه گرو می گذارند باید خرید و فروش آن صحیح باشد پس اگر شراب و مانند آن را گرو بگذارند درست نیست.
2305 استفاده چیزی را كه گرو می گذارند، مال كسی است كه آن را گرو گذاشته.
2306 طلبكار و بدهكار نمی توانند مالی را كه گرو گذاشته شده بدون اجازه یكدیگر ملك كسی كنند مثلا ببخشند یا بفروشند ولی اگر یكی از آنان آن را ببخشدیا بفروشد بعد دیگری بگوید : راضی هستم اشكال ندارد.
2307 اگر طلبكار چیزی را كه گرو برداشته با اجازه بدهكار بفروشد پول آن هم مثل خود مال گرو می باشد.
2308 اگر موقعی كه باید بدهی خود را بدهد طلبكار مطالبه كند و او ندهد طلبكار می تواند در صورتی كه وكیل از طرف مالك باشد مالی را كه گرو برداشته بفروشد و طلب خود را بردارد و باید بقیه را به بدهكار بدهد و چنانچه وكالت از مالك نداشته باشد اگر به حاكم شرع دسترسی دارد باید برای فروش آن از حاكم شرع اجازه بگیرد.
2309 اگر بدهكار غیر از خانه ای كه در آن نشسته و چیزهایی كه مانند اثاثیه خانه محل احتیاج او است چیز دیگری نداشته باشد طلبكار نمی تواند طلب خود را از او مطالبه كند ولی اگر مالی را كه گرو گذاشته خانه و اثاثیه هم باشد طلبكار می تواند بفروشد و طلب خود را بردارد.